Toen ik 16 was, zat ik op het VWO. Het waren pittige tijden, maar ik had de intelligentie en het doorzettingsvermogen om dit aan te kunnen. Zo hadden we vakken zoals wiskune, aardrijkskunde, natuurkunde etc. Bij aardrijkskunde moesten we gebruik maken van de Grote Bosatlas. Binnen het aardrijkskunde-onderwijs is De Bosatlas hét boek die elke school gebruikt. Het is een verzameling kaarten van de hele wereld, waarmee je de wereld beter mee kunt begrijpen. Zo leerden we niet alleen waar iets was, maar ook waarom dat zo was.  Vragen zoals: Waarom moeten de dijken in Nederland zo hoog zijn?  Waarom staan er zoveel wolkenkrabbers in Hongkong?  Waarom verdwijnt de eeuwige sneeuw in de alpen? konden wij hiermee beantwoorden. Al en al was dit een ontiegelijk zwaar en groot boek. Met een formaat van een a3 en een gewicht van bijna 2 kilo, was dit het grootste boek was we moesten meeslepen.

Grapjes maken onder elkaar

Zoals alle pubers doen, maakten we grapjes onder elkaar en plaagden we elkaar. Zo schoten we propjes door de klas, gaven we elkaar briefjes en lieten we elkaar spieken tijdens proefwerken. Er was een meisje in mijn klas, Danique genaamd, waar ik niet per se vriendinnen mee was. We waren ook geen vijanden ofzo, ik had gewoon niet veel met haar. Maar op een dag, toen ze achter me zat tijdens aardrijkskunde, leek het haar een goed idee mij op mijn kop te slaan met de grote bosatlas. Dit deed ontzettend pijn en de weken erna had ik last van mijn nek. Ik had gigantische hoofdpijn en had last van steken in mijn hoofdhuid. Ik ging naar de fysiotherapie en die constateerde een lichte whiplash. Daar was ik mooi klaar mee!

Uit de running

Ik was toentertijd namelijk een top-atleet. Ik deed aan atletiek op het niveau van het Nederlands Jeugdkampioenschappen en kon hierdoor niet trainen voor mijn wedstrijden. Ik had hierdoor veel schade opgelopen in mijn leven en besloot een advocaat in te schakelen. Ik wilde mijn klasgenoot niet per se terugpakken, maar ik wilde wel gecompenseerd worden voor mijn schade. Na een gesprek met een advocaat, bleek dat ik wel wat schadevergoeding zou kunnen  krijgen en ik ben dit proces ook aangegaan. Ik was namelijk in totaal een half jaar uit de running, waardoor ik niet naar school kon en ook geen wedstrijden kon rennen.

Bosatlas, een slechte herinnering

Nu ik zelf kinderen heb, hoop ik echt geen bosatlas in huis te krijgen. Ik heb hier slechte herinneringen aan dat onding. Gelukkig is het uiteindelijk wel goedgekomen met mijn whiplash.